عجب روزگاری است ، عاشق می شوی می گویند دیوانه است . دیوانه می شوی می گویند حتما” عاشق شده !

 وقتی زنده ای یک نفر هم سراغت را نمی گیرد ، وقتی مردی ، دسته دسته به ملاقات جنازه ات می آیند !

 خواستم خوشبختی را معنی کنم ، معنای زندگی یادم رفت . خواستم سختی آنرا تجربه کنم ، زندگی کردن را فراموش کردم !

 عجب رسمی است ، همه عمر در انتظار لحظه های نابی ، لحظه های ناب در فکر دلیل !

 سرنوشت ، گره کوری به رشته عمرم زده که از ترس گسستن نمی گشایمش .

 عاشق آدم پر چانه ای هستم که با بستن دهانش در بهشت را به رویم می گشاید .

 بستر خشک رودخانه مسیر مهاجرت سرچشمه را به دریا نشان می دهد .

 شادابی گلها پس از سیراب شدن بهترین دستمزد باغبان است .

 در فاصله بین گامهای هزار پا سکوتی شنیده نمی شود .

 نگاه خشمگین از دیدن لبخند عاجز است .

 می گفت در زندگی دو چیز را نمی توان علاج کرد : اول مرگ و دومی دل شکسته .

 آنقدر خداحافظ گفتن برایش سخت بود که همیشه می گفت : خدانگهدار!!

 بعضی ها سفر را ، پیمودن جاده می دانند و بعضی ها رفتن به جایی دیگر !

 عقیده داشت هر چیز به یکبار تجربه کردنش می ارزد ،‌حتی مرگ !

 همیشه دست به عصا راه می رفت تا در زندگی زمین نخورد .

 خواب را برخورد حرام کرد تا خواب همسایه را آشفته نکند .

 میگفت : تا فراموش نکرده ام بگویم که من خیلی فراموشکارم !

 آنقدر چشم و گوش بسته بود که نه می دید و نه میشنید .!

 هارولوید چون می دانست که خیلی زود فراموش می شود خودش قبل از مرگ خودش به احترام خودش ! با آویزان شدن از عقربه ساعت ،‌چند لحظه زمان را فرمان سکوت داد !  

 ای کاش ماهی هم می توانست مثل قطره باران با آب کنار بیاید .

 ماهی کمتر از قطره باران از آب حرف شنوی دارد .

مرد از راه چشم و زن از راه گوش به دام میافتد  .